cedzić

cedzić
cedzić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, cedzićdzę, cedzićdzi, cedź, cedzićdzony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przelewać ciecz przez coś działającego jak sito, by ją oczyścić lub oddzielić znajdujące się w niej rzeczy; przecedzać, odcedzać, odsączać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cedzić mleko. Cedzić makaron. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przelewać coś powoli, małymi partiami; sączyć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cedzić coś kropla po kropli. Cedzić syrop na łyżeczkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pić coś powoli, małymi łykami; sączyć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cedzić drinka. Cedzić piwo ze szklanki. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mówić bardzo wolno, starannie oddzielając słowa (zwykle przez zaciśnięte zęby) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cedzić słowa. Wolno cedzić wyrazy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • cedzić — ndk VIa, cedzę, cedzisz, cedź, cedził, cedzony 1. «przepuszczać płyn przez filtr, sito itp. w celu oczyszczenia go lub oddzielenia części stałych; filtrować» Cedzić mleko. Cedzić kluski. 2. «powoli, z przerwami pić lub przelewać coś; sączyć»… …   Słownik języka polskiego

  • цедить — цежу, цеж жидкий, процеженный раствор овсяной муки , укр. цiдити, цiджу, блр. цудзiць, цуджу цедить, пить помногу , русск. цслав. цѣдити διυλίζειν, болг. цедя цежу , сербохорв. циjѐдити, ци̏jеди̑м – то же, словен. cediti, cedim, чеш. cediti,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • cedzenie — ↨ cedzenie się n I rzecz. od cedzić (się) …   Słownik języka polskiego

  • mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

  • sączyć — ndk VIb, sączyćczę, sączyćczysz, sącz, sączyćczył, sączyćczony 1. «pić powoli, po trochu; wysączać» Sączyć wino z kielicha. Sączyć napój przez słomkę. 2. «powoli, po trochu wlewać gdzieś jakiś płyn» Sączyć wino do kieliszków. 3. «wydzielać jakąś… …   Słownik języka polskiego

  • wyraz — m IV, D. u, Ms. wyrazzie; lm M. y 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między elementami rzeczywistości lub… …   Słownik języka polskiego

  • ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego

  • cijediti — cijéditi (se) nesvrš. <prez. cijȇdīm (se), pril. pr. īvši (se), prid. trp. cijȇđen> DEFINICIJA 1. (što) a. stišćući prstima istiskivati sok [cijediti limun] b. propuštati tekućinu kroza što (cjediljku, krpu) da se zadrži ono što nije… …   Hrvatski jezični portal

  • sączyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, sączyćczę, sączyćczy, sączyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolno wlewać jakiś płyn do czegoś, małymi kroplami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sączyć lekarstwo do buteleczki. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”